Αρχιερατικό Συλλείτουργο στον παλαιό Μητροπολιτικό Ναό Βεροίας. Εορτάστηκαν τα «100 χρόνια» του προσκοπισμού στην Βέροια. (ΦΩΤΟ)

Την Κυριακή 7 Οκτωβρίου το πρωί στον παλαιό Ιερό Μητροπολιτικό Ναό των Αγίων Αποστόλων Παύλου και Πέτρου Βεροίας τελέστηκε λαμπρό Αρχιερατικό Συλλείτουργο προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σμύρνης κ. Βαρθολομαίου και συλλειτουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος, ο οποίος κήρυξε τον θείο λόγο.

Στην Θεία Λειτουργία παρέστησαν το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων Βεροίας, οι οποίοι φέτος εορτάζουν τα «100 χρόνια» προσκοπισμού στην Βέροια. Γι΄αυτό στο τέλος εκφωνήθηκε πανηγυρική ομιλία από τον κ. Παύλο Πυρινό, ιστορικό πρ. Τοπικό Έφορο και ακολούθησε αναμνηστική φωτογραφία με τους Αρχιερείς και όλα τα μέλη του προσκοπισμού.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου :

«Νεανίσκε, σοί λέγω, ἐγέρθητι».

Ἀρκετές φορές οἱ ἱεροί εὐαγγε­λιστές περιγράφουν συναντή­σεις καί συνομιλίες τοῦ Χριστοῦ μέ νέους ἀνθρώπους, ὅμως ἡ σημ­ε­ρινή συνά­ντηση καί συνομιλία τοῦ Χριστοῦ ἔχει μία διαφορετική διά­στα­ση καί ἕνα διαφορετικό πε­ριε­χόμενο. Για­τί δέν ἔρχεται ὁ νέος πρός τόν Χρι­στό ἀλλά ὁ Χριστός πρός τόν νέο. Ἔρχεται ὁ δημιουρ­γός πρός τό πλά­σμα του, ὁ Κύριος τῆς ζωῆς καί τοῦ θανάτου πρός αὐ­τόν πού ὑπό­κειται ἤδη στόν νό­μο τοῦ θανά­του, ὁ ὁποῖος ἀπο­τε­λεῖ συνέπεια τῆς πτώσεως καί τῆς ἁμαρτίας τοῦ ἀνθρώπου. Ἔρχεται ὁ φιλάνθρω­πος Κύριος γιά νά δώσει ζωή καί ἐλπίδα καί προοπτική στόν νεανί­σκο πού τήν ἔχασε τόσο πρόωρα, ἔχει ὅμως τώ­ρα τή δυνατότητα νά ζήσει αὐτό τό μεγάλο θαῦμα χάρη στήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Ἔρ­χε­ται καί τοῦ ἀπευθύνει μιά πρόσ­κλη­ση, μία διαταγή: «Νεανί­σκε, σοί λέγω, ἐγέρθητι».

Μέσα στόν θρῆνο καί τόν ὀδυρμό τῆς νεκρικῆς πομπῆς ἡ πρόσκληση τοῦ Ἰησοῦ ἠχεῖ περίεργη, ἠχεῖ ὡς παραφωνία. Ἀφοῦ ὁ νεκρός νεα­νί­ας δέν ἀ­κούει, ἀφοῦ ὁ νεκρός δέν μπορεῖ νά σηκωθεῖ, σέ ποιόν ἀπευθύνει τήν πρόσκληση, σέ ποι­όν δίδει τήν ἐντολή ὁ Χριστός;

Καί ὅμως ὅσοι δέν εἶχαν πι­στεύ­σει τόν λόγο τοῦ Χριστοῦ ὅτι «τά ἀδύνατα παρ᾽ ἀνθρώποις δυνατά παρά τῷ Θεῷ ἐστί», τώρα πιστεύ­ουν. Γιατί ἡ ἐντολή τοῦ Χριστοῦ πού ὅσοι τήν ἄκουσαν, δέν τήν πί­στευσαν, πού ὅσοι τήν ἄκουσαν δέν κατά­λ­αβαν τό νόημά της, πραγ­ματώνε­ται ἐνώπιόν τους.

Ὁ νεανίσκος ἀκούει καί ἀνταπο­κρί­νεται, ἐπι­στρέ­φει στή ζωή, ση­κώ­νεται καί ἀρχίζει νά ὁμιλεῖ. Καί ἄν πρίν ἀπό λίγο ἡ ἐντολή τοῦ Χριστοῦ ἠχοῦσε ὡς παραφω­νία, τώρα ὁ θρῆνος καί ὁ ὀδυρμός ἀκούονται παράφωνα καί ἀκατάλ­λη­λα γιά τήν ὥρα τῆς χα­ρᾶς, γιά τήν ὥρα τῆς ἀναστά­σεως τοῦ μο­νο­γενοῦς υἱοῦ τῆς χή­ρας τῆς Ναΐν.

«Νεανίσκε, σοί λέγω, ἐγέρθητι».

Ἡ προτροπή τοῦ Χριστοῦ πρός τόν νεκρό νέο τῆς Ναΐν, πού ἀ­κού­σθηκε πρίν ἀπό δύο σχεδόν χι­λιά­δες χρόνια στήν πύλη τῆς πό­λεως, ἐπαναλαμβάνεται, ἀδελφοί μου, ἀνά τούς αἰῶνες, ἐπαναλαμβά­νε­ται σέ κάθε ἐποχή, ἐπαναλαμβά­νε­ται καί σήμερα μέσα μας καί γύρω μας. Ἐπαναλαμβάνεται ἀπό τούς ἄμβωνες τῶν ἱερῶν ναῶν μας, ἐπα­ναλαμβάνεται μυστικά μέσα στίς ψυχές μας. Ἐπαναλαμβάνεται καί πρός τούς σημερινούς νέους ἀλλά καί πρός κάθε ἄνθρωπο, καί ἀποτελεῖ πρόσκληση γιά τόν κα­θέ­να μας νά ἀξιοποιήσουμε τή δύνα­μη πού μᾶς προσφέρει ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί νά σηκω­θοῦμε.

Ἀπο­τε­λεῖ πρόσκληση νά ἀφή­σου­με πί­σω μας ὅ,τι μᾶς βαραίνει, ὅ,τι μᾶς πιέζει, ὅ,τι μᾶς κρατᾶ δε­σμί­ους, ὅ,τι νεκρώνει τήν ψυχή μας καί νά σηκωθοῦμε γιά νά ἀκο­λου­θήσου­με τόν Χριστό.

Ἀποτελεῖ πρόσ­κλη­ση γιά ὅλους μας, νά ἀντισταθοῦμε καί νά νική­σουμε μέ τή βοήθειά του τά πάθη καί τίς ἀδυναμίες μας, τούς πει­ρασμούς  καί τίς δοκι­μα­σίες πού ἀντιμετωπίζουμε, τά προβλήματα καί τίς θλίψεις πού μᾶς ἀπασχο­λοῦν καί συχνά μᾶς κα­ταθλίβουν.

Ἀποτελεῖ πρόσκλη­ση νά ὑπερ­βοῦ­με τόν ἑαυτό μας καί νά προ­χωρήσουμε στόν δρόμο τῆς ζωῆς πού μᾶς ὑποδεικνύει μέ τό παρά­δειγμά του καί μέ τή διδα­σκαλία του ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, ὁ ὁποῖος εἶ­ναι ἡ ζωή τῶν ἀνθρώ­πων καί τοῦ κόσμου. Γιατί χωρίς τόν Χριστό δέν ὑπάρχει ἀληθινή ζωή. Γιατί χω­ρίς τόν Χριστό ὁ ἄν­θρω­πος δέν ἔχει τή δύναμη νά ση­κω­θεῖ, ὅταν πέσει, γιατί τοῦ λείπει ἡ ἐλπίδα, τοῦ λείπει ὁ σκοπός, τοῦ λείπει ἡ προοπτική. Καί γι᾽ αὐτό, ἀδελφοί μου, γινόμεθα δυστυχῶς ὁλοένα καί περισσότερο μάρτυρες θλιβε­ρῶν περιστατικῶν γύρω μας. Βλέ­πουμε συνανθρώπους μας, καί συ­χνά νέους, πού μία δυσκολία, μία ἀπογοήτευση, μία δοκιμασία στή ζωή τους, τούς κάνει νά ἐγκατα­λεί­πουν τήν προ­σπά­θεια καί νά φθάνουν πολλές φορές μέχρι τό χεῖ­λος τῆς κατα­στρο­φῆς.

Ὅμως τό σημερινό θαῦμα δίνει σέ ὅλους μας ἐλπίδα, γιατί μᾶς δί­δει ἕνα μήνυμα πίστεως καί αἰσιο­δοξίας. Καί τό μήνυμα αὐτό εἶναι ὅτι ὅποια δυσκολία καί ἐάν ἀντι­με­τωπίζουμε, ὅσο πεσμένοι καί ἐάν εἴμεθα ἤ ἐάν αἰσθανόμεθα, μπο­­ροῦμε, ἀδελφοί μου, νά σηκωθοῦ­με. Μπο­ροῦ­­με νά σηκωθοῦμε, ἐάν θε­­λή­σουμε νά ἀκούσουμε τήν προ­τρο­πή καί τήν πρόσκληση τοῦ Χρι­στοῦ: «σοί λέγω, ἐγέρθητι». Μπο­ροῦμε νά σηκωθοῦμε, ἐάν πι­στεύ­σουμε στόν Χριστό καί ἀκολου­θήσουμε τίς ἐντολές του. Μποροῦμε νά ζοῦμε καί νά χαιρόμεθα τή ζωή πού μᾶς χαρίζει ἡ ἀγάπη του μέσα στήν πραγματική καί ἀληθινή χα­ρά τήν ὁποία προσφέρει ὁ Χριστός σέ ὅσους τόν πιστεύουν, σέ ὅσους θέλουν νά ζοῦν κοντά του καί σέ ὅσους ἀκολουθοῦν τό θέλημα καί τίς ἐντολές του.

Αὐτό τό μήνυμα προσπαθοῦν νά μεταδώσουν καί οἱ Πρόσκοποι τῆς πόλεώς μας, πού συμπληρώνουν φέτος 100 χρόνια προσφορᾶς, συμ­βάλλοντας μέ τό ἔργο τους στή δια­παιδαγώγηση τῶν παιδιῶν καί τῶν νέων μέ βάση τίς ἠθικές ἀξίες καί τό πνεῦμα τῆς ἀλληλεγγύης καί τοῦ ἀλτρουϊσμοῦ, πράγμα πού ἀπέδειξαν, ἄλλωστε, καί μέ τό ἔργο τους τά  100 χρόνια τῆς ἱστο­ρίας τους, τά ὁποῖα ἑορτάζουν καί μέ τή σημερινή θεία Λειτουργία στόν πα­λαιό Μητρο­πο­λι­τικό ναό τῆς Βεροίας, πού γνωρίζω ὅτι γιά τούς παλαιούς προσκόπους ἔχει νά πεῖ πάρα πολλά, διότι ἦταν τόπος συνάξεώς τους, διότι ἦταν ὁ τόπος ὅπου εἶχαν δημιουργήσει ὅλα ἐκεῖνα τά συσσίτια γιά νά βοηθήσουν μεταπολεμικά καί τούς νέους καί τόν λαό. Καί εὐχόμεθα ἀπό καρδίας νά συνεχίσουν καί γιά τά ἑπόμενα πολλά-πολλά χρόνια αὐτό τό ἔργο τό δημιουργικό, τό παιδαγωγικό καί στήν πόλη μας ἀλλά καί ὅπου ὑπάρχει Προσκοπικό Σῶμα.

Σήμερα ὅμως, ἀδελφοί μου, εἴχαμε τή χαρά νά εἶναι ἀνάμεσά μας συλλειτουργῶν καί προεξάρχων τῆς ἀρχιερατικῆς θείας Λειτουργίας, ὁ Σεβασμιώ­τατος Μητροπολίτης Σμύρνης κύ­ριος Βαρθολομαῖος, ὁ ὁποῖος εἶναι γνω­στός καί ἀγαπητός σέ ὅλους σας ἀπό τή διακονία του στήν Ἱερά Μη­τρόπολή μας, καί ὁ ὁποῖος μετά ἀπό πολυετῆ καί εὐδόκιμη δια­κο­νία στό Οἰκουμενικό μας Πα­τριαρ­χεῖο, ὡς Ἀρχι­γραμματεύς τῆς Ἁγίας καί Ἱε­ρᾶς Συνόδου, ποιμαίνει ἀπό διε­τί­ας τήν ἱστορική καί μαρτυρική Μη­τρό­πολη τῆς Σμύρνης. Καί κα­θώς δέν ξεχνᾶ τή Μητρόπολή μας, ἀπό ὅπου ξεκίνησε ὡς νεαρός κληρικός, ὡς διάκονος, δέν ξεχνᾶ τήν πόλη αὐτή τοῦ ἀποστόλου Παύλου, ὅπου ἔμαθε, θά ἔλεγα, τά πρῶτα βήματα τῆς ποιμαντικῆς ζωῆς, καί μᾶς ἐπισκέπτεται, ὅποτε οἱ ὑποχρεώσεις του τό ἐπιτρέπουν, καί μᾶς προσφέρει τή χαρά τῆς πα­ρουσίας του.

Τόν εὐχαριστοῦμε θερμά καί εὐχόμεθα ὁ Θεός νά τόν ἐνισχύει καί νά τόν στηρίζει στήν ὑψηλή διακονία του, καί τόν παρακαλοῦμε νά μεταφέρει καί στόν Παναγιώτατο Οἰκουμενικό Πατριάρχη μας τά σέβη μας καί τήν ἀγάπη μας πρός τή Μεγάλη τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία, πού καί ἐκείνη ἀπό τή δική της θέση δίνει τή μαρτυρία τῆς Ὀρθοδοξίας.

Εὐχόμεθα καί στόν Σεβασμιώτατο ἀλλά καί στούς προσκόπους μας, πού ἑορτάζουν τά 100 χρόνια, καί στά λυκόπουλά μας, καί στούς μικρούς καί στούς μεγάλους, ὑγεία, δύναμη καί δημιουργία.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ