Την Μεγάλη Πέμπτη 5 Απριλίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε στην Ιερά Μονή Αγίας Κυριακής Λουτρού.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου στην Θεία Λειτουργία :
«Τοῦτο ποιεῖτε εἰς τήν ἐμήν ἀνάμνησιν».
Λίγες ὧρες μᾶς χωρίζουν ἀπό τό Πάθος τοῦ Κυρίου μας. Λίγες ὧρες μᾶς χωρίζουν ἀπό τήν προδοσία καί τήν παράδοση τοῦ Χριστοῦ στούς Γραμματεῖς καί τούς Φαρισαίους. Λίγες ὧρες μᾶς χωρίζουν ἀπό τή στιγμή πού τό πανάχραντο Σῶμα του θά καρφωθεῖ ἐπί τοῦ Σταυροῦ καί τό πανάγιο αἷμα του θά ρεύσει «διά τήν τοῦ κόσμου ζωήν καί σωτηρίαν», ὁλοκληρώνοντας τή θυσία του χάριν τῶν ἀνθρώπων. Καί ὁ Χριστός προσφέρει στούς μαθητές του μία πρόγευση αὐτῆς τῆς θυσίας του. Τούς παραδίδει τά ἄχραντα μυστήρια, τά ἀντίτυπα τοῦ σώματος καί τοῦ αἵματός του, καί τούς ζητᾶ νά τό ἐπαναλαμβάνουν «εἰς ἀνάμνησίν» του.
Ὁ Χριστός εἶχε ζήσει τρία χρόνια μαζί μέ τούς μαθητές του. Τόν εἶχαν ἀκούσει νά διδάσκει στή Συναγωγή ἀλλά καί τούς ὄχλους· τόν εἶχαν δεῖ νά θεραπεύει ἀσθενεῖς καί νά ἀνιστᾶ νεκρούς, νά περιπατεῖ ἐπί τῶν κυμάτων καί νά πολλαπλασιάζει ἄρτους καί ἰχθῦς γιά νά χορτάσει τό πλῆθος. Καί ἀκόμη εἶχαν ὁδοιπορήσει μαζί του, εἶχαν προσευχηθεῖ, εἶχαν συμφάγει πολλές φορές.
Ὅμως ἀπό ὅλα αὐτά, τά ὁποῖα ἐπανειλημμένα εἶχαν κάνει μαζί μέ τόν διδάσκαλό τους, ἀπό ὅλα αὐτά τά καθημερινά καί ἐπαναλαμβανόμενα πού δημιουργοῦν στόν ἄνθρωπο τίς ἀναμνήσεις του, ὁ Χριστός δέν ἐπέλεξε τίποτε γιά νά τό συστήσει ὡς ἀνάμνησή του στούς μαθητές του. Ἀντίθετα τούς συστήνει κάτι ἐντελῶς διαφορετικό, ἐντελῶς μοναδικό, τό ὁποῖο ὅμως ἐκφράζει τό νόημα καί τόν σκοπό τῆς ἐπί γῆς παρουσίας του.
Συστήνει στούς μαθητές του τήν προσφορά τοῦ ἄρτου καί τοῦ οἴνου, δύο θεμελιωδῶν στοιχείων τῆς ἀνθρωπίνης ζωῆς, ὡς ἀντίτυπα τῶν δύο συστατικῶν τῆς θεανθρωπίνης ὑπάρξεώς του, τοῦ σώματος καί τοῦ αἵματός του. Συστήνει στούς μαθητές του τή θυσία τοῦ ἑαυτοῦ του χάριν τῶν ἀνθρώπων ὡς τήν ἀνάμνηση πού θέλει νά ἔχουν ἀπό τόν διδάσκαλό τους.
Ἡ ἐπιλογή τοῦ Χριστοῦ δέν εἶναι ἀσφαλῶς τυχαία, γιατί ἡ θυσία του γιά τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν μας εἶναι λόγος τῆς ἐνανθρωπήσεώς του· εἶναι ὁ λόγος γιά τόν ὁποῖο πιστεύουμε στόν Χριστό καί ἀκολουθοῦμε τή διδασκαλία του καί τίς ἐντολές του· εἶναι ἡ αἰτία καί τό μέσον τῆς σωτηρίας μας. Ἄν ὁ Χριστός ἐρχόταν στή γῆ γιά νά μᾶς διδάξει καί δέν θυσιαζόταν γιά χάρη τῆς σωτηρίας μας, τότε δέν θά ὑπῆρχε κανένας λόγος νά τόν πιστεύσουμε καί νά τόν ἀκολουθήσουμε. Τότε ἴσως θά εἶχε ξεχασθεῖ, ὅπως καί πολλοί ἄλλοι διδάσκαλοι, πού πέρασαν ἀπό τή γῆ καί δίδαξαν τούς ἀνθρώπους.
Ἀλλά ὁ Χριστός δέν δίδαξε μόνο, οὔτε ἔκανε μόνο θαύματα. Θυσιάσθηκε γιά μᾶς. Θυσιάσθηκε γιά τόν ἀποστάτη ἄνθρωπο, γιά τό πλάσμα του πού παρήκουσε τήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ καί ἀπομακρύνθηκε ἀπό κοντά του. Ἔγινε ἄνθρωπος καί ἦρθε στή γῆ καί θυσιάστηκε ἐπί τοῦ Σταυροῦ προσφέροντας τή δική του ὑπακοή στόν Θεό-Πατέρα ὡς ἀντίδοτο τῆς δικῆς μας ἀνυπακοῆς καί σβύνοντας μέ τό αἷμα του τίς ἁμαρτίες μας.
Γι᾽ αὐτό καί ὁ Χριστός συστήνει ὡς ἀνάμνησή του τήν προσφορά τοῦ ἄρτου καί τοῦ οἴνου, τοῦ σώματος καί τοῦ αἵματός του, γιατί ἔτσι θά ἐνθυμούμεθα τή θυσία του γιά χάρη μας, θά ἐνθυμούμεθα τό πιό σημαντικό πού ἔκανε γιά μᾶς καί πού δέν ἔκανε κανένας ἄλλος, ὄχι μόνο γι᾽αὐτούς πού μέ τή συμπεριφορά τους ἔγιναν ἐχθροί του, ἀλλά οὔτε καί γιά τούς φίλους του. Θά ἐνθυμούμεθα τήν ἄπειρη ἀγάπη του γιά μᾶς, τήν ἀγάπη πού μᾶς δίδαξε, τήν ἀγάπη πού ζητᾶ ἀπό ἐμᾶς καί τῆς ὁποίας μᾶς προσφέρει ὡς τέλειο καί ἀνυπέρβλητο παράδειγμα τή θυσία του.
«Τοῦτο ποιεῖτε εἰς τήν ἐμήν ἀνάμνησιν».
Ἡ ἀνάμνηση τοῦ Χριστοῦ εἶναι, λοιπόν, ἀνάμνηση ἀγάπης καί θυσίας. Καί ἄν Ἐκεῖνος μᾶς ἀγάπησε τόσο πολύ ὥστε θυσιάσθηκε γιά χάρη μας, καλούμεθα καί ἐμεῖς, ἀδελφοί μου, νά ζήσουμε τήν ἀνάμνησή του ἐπαναλαμβάνοντας καί μετέχοντας στή δική του προσφορά καί θυσία. Καλούμεθα νά τόν ἐνθυμούμεθα ὡς διδάσκαλο καί σωτήρα μας, μιμούμενοι τό παράδειγμα τῆς ἀγάπης καί τῆς θυσίας του. Καλούμεθα νά τόν ἀγαποῦμε θυσιάζοντας ὅ,τι ἀπαιτεῖται γιά τόν καθένα μας, προκειμένου νά τοῦ προσφέρουμε τήν ἀγάπη μας. Καλούμεθα νά προσφέρουμε καί ἐμεῖς θυσιαστικά τήν ἀγάπη μας στούς συνανθρώπους μας, στούς ἀδελφούς μας.
«Τοῦτο ποιεῖτε εἰς τήν ἐμήν ἀνάμνησιν».
Ὁ Χριστός μᾶς προσφέρει τή θυσία του, μᾶς προσφέρει τό μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας ὡς τήν ἀνάμνησή του. Ἄς μήν παραλείπουμε νά ἐνθυμούμεθα τόν Κύριό μας μετέχοντας στό μυστήριο τῆς θυσίας του καί κοινωνώντας τοῦ σώματος καί τοῦ αἵματός του. Ἄς μήν παραλείπουμε νά προσερχόμεθα στό μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας ἀνταποδίδοντας στήν ἀγάπη του τή δική μας ἀγάπη καί θυσιάζοντας γιά χάρη του ὅλα ἐκεῖνα, τά πάθη, τίς ἀδυναμίες, τίς ἁμαρτίες μας, πού ἔκαναν τόν Χριστό νά θυσιασθεῖ γιά χάρη μας, ὥστε νά ἔχουμε πάντοτε ζωντανή στήν ψυχή μας καί τή ζωή μας τήν ἀνάμνησή του μέχρι νά ἀξιωθοῦμε νά τόν συναντήσουμε στή βασιλεία του.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ